Διαφορετικότητα. Είμαστε διαφορετικοί αλλά και μοναδικοί ! Το δωδέκατο μάθημα του προγράμματος «Βήματα για τη Ζωή» αναφέρεται στην διαφορετικότητα και την μοναδικότητα των ανθρώπων. Κανένας άνθρωπος δεν είναι εντελώς ίδιος με κάποιον άλλο. Βλέπουμε τα πράγματα με τον ίδιο ή διαφορετικό τρόπο, έχουμε κοινά και διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Τι σημαίνει όμως διαφορετικότητα και ότι είμαι μοναδικός;
Έχοντας εστιάσει στις διαφορές μας και στις ομοιότητες μας κάνοντας πίνακες στο προηγούμενο μάθημα, διαβάσαμε το βιβλίο «Όλη η γη ένα χωριό : Οι άνθρωποι του κόσμου» εκδόσεις Σαββάλας, 2005. Μιλήσαμε για το ότι ο καθένας μας είναι διαφορετικός και χωριστήκαμε σε ζευγάρια. Παρατηρώντας ο ένας τον άλλο καταγράψαμε σε κύκλους, εφαπτόμενους σε δύο σημεία, τις διαφορές μας και τις ομοιότητές μας.
Τα παιδιά όπως ήταν φυσικό εστίασαν την προσοχή τους σε εξωτερικά χαρακτηριστικά και μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε για το ότι δύο άνθρωποι μπορεί να σκέφτονται διαφορετικά για το ίδιο πράγμα ή να δίνουν διαφορετικές λύσεις για ένα πρόβλημα.
Πρώτα από όλα παρατηρήσαμε διάφορα αντικείμενα από διαφορετικές οπτικές γωνίες (μπροστά, πίσω, πλάι) και σημειώσαμε πόσο διαφορετικά τα βλέπουμε.
Φτιάξαμε και την κούτα με τα πολλά παράθυρα (που προτείνει το βιβλίο) και βάζοντας διάφορα αντικείμενα μέσα σε αυτήν παρατηρούσαμε,κοιτάζοντας κάθε φορά από διαφορετικό παράθυρο, μόνο την μία-όψη τους. Άρεσε πάρα πολύ στα παιδιά !
Στην συνέχεια έγιναν ζωγράφοι ζωγραφίζοντας ένα αντικείμενο από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Εδώ εντυπωσιάστηκα από την ζωγραφική των παιδιών!!
Έπειτα εκτύπωσα από το διαδίκτυο διαφημιστικές αφίσες που το νόημα τους ήταν δυσερμήνευτο !! Μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση ξεκίνησε με το κάθε παιδί να διατυπώνει και διαφορετική άποψη. Πόσο μοναδικοί είμαστε, πόσες διαφορετικές απόψεις μπορούν να ειπωθούν για την ίδια εικόνα, πόσο διαφορετικά την αντιλαμβάνεται ο καθένας μας !!
Διαφορετικότητα = Διαφορετικές απόψεις :
Διαβάστε μερικές από τις απόψεις των παιδιών.
Στην εικόνα με το λιοντάρι ειπώθηκε :
– «Έχει τσακωθεί με την λιονταρίνα και του έδωσε μπουνιά στο μάτι» ..
– «Έχει βάψει με κάρβουνο το μάτι του»..
– «ΌΧΙ ..έχει γεννηθεί με το μάτι έτσι. Εγώ έχω δει πολλές γάτες και σκύλους που έχουν ένα άσπρο και ένα μαύρο μάτι »..
Στην εικόνα με την γυναίκα στο αυτοκίνητο ειπώθηκε :
– «Η γυναίκα φοράει μάσκα» ..
– «Όχι , είναι μισή άνθρωπος και μισή λιοντάρι» ..
– «Είναι η κουκούλα από το μπουφάν που φοράει ! » ..
Στην εικόνα με την μπάλα και την πολυκατοικία ειπώθηκε :
– «Ένας γίγαντας κλότσησε την τεράστια μπάλα του και καρφώθηκε στο σπίτι » ..
– «Όχι σε κανόνι την έβαλε, δεν έχει τόση δύναμη ο γίγαντας » ..
– «Έτσι έχουν φτιάξει το σπίτι. Τους άρεσε το ποδόσφαιρο και το έφτιαξαν σαν να μπαίνει μία μπάλα!» ..
Όλες οι απόψεις τόσο διαφορετικές αλλά όλες σεβαστές !
Διαφορετικότητα – παραμύθι
Για παραμύθι διαβάσαμε το «Έλμερ, ο παρδαλός ελέφαντας» του David McKee, εκδόσεις Πατάκη.
Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένα κοπάδι ελέφαντες…Κάποιοι έτσι, κάποιοι αλλιώς, καθένας διαφορετικός, μα όλοι πάντα χαρωποί κι όλοι τους ίδιο χρώμα: γκρι. Ο Έλμερ ήταν διαφορετικός. Ο Έλμερ ήταν παρδαλός. Ο Έλμερ ήταν κίτρινος και πορτοκαλής και κόκκινος και τριανταφυλλής και γαλάζιος και μαβής και πράσινος και μαύρος και λευκός. Ο Έλμερ δεν είχε διόλου χρώμα ελεφαντένιο…
Ένα παραμύθι που μιλάει για την διαφορετικότητα, την αποδοχή της από τον ίδιο τον εαυτό μας αλλά και από την κοινωνία ! Μέσα από κάθε ομάδα ο καθένας μας διατηρεί την μοναδικότητά του !
Διαβάσαμε, συζητήσαμε για την διαφορετικότητα και τον φόβο της αποδοχής από την ομάδα και μετά αφού κάναμε τους ελέφαντες που χορεύουν στην γιορτή του Έλμερ, ζωγράφισε ο καθένας τον δικό του Έλμερ, με τον ξεχωριστό τρόπο του και σημείωσε γιατί νομίζει ότι είναι μοναδικός !
Στο τέλος τους έδωσα ένα φύλλο εργασίας για το σπίτι : «Ότι αγαπάω και είναι σημαντικό για μένα».
Βέβαια το κεφάλαιο «Διαφορετικότητα» δεν τελειώνει εδώ .. Θα συνεχιστεί με δράσεις και δραστηριότητες στο πρόγραμμα της Unicef που θα ξεκινήσουμε τις επόμενες μέρες !!