Οι Καλοί και κακοί ιππότες του Αντώνη Παπαθεοδούλου μας έμαθαν πως να συμπεριφερόμαστε, να συζητάμε, να ονειρευόμαστε και να ευχόμαστε, να χτίζουμε σκάλες και γέφυρες, να φτιάχνουμε καταπέλτες, να διασκεδάζουμε και να ‘μαστε αγαπημένοι !
Οι Καλοί και κακοί ιππότες
Με αφορμή το φετινό μας eTwinning πριν λίγες μέρες διαβάσαμε το καταπληκτικό βιβλίο του Αντώνη Παπαθεοδούλου : «Οι καλοί και οι κακοί ιππότες». Ένα βιβλίο που μας κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον με δημιουργικές δράσεις για σχεδόν 2 εβδομάδες ! (Θα καταλάβετε τι εννοώ διαβάζοντας την μακροσκελή ανάρτηση μου χχ).
Οι κακοί ιππότες λένε: Φέρνουμε Κριό Πολιορκητικό την πύλη σας να την γκρεμίσει! Κι οι καλοί ιππότες απαντούν: Μην κάνετε κόπο, αφού είναι ανοιχτή… δεν την έχουμε κλείσει. Ένα βιβλίο γεμάτο ιππότες, κάστρα, πανοπλίες και αστείες ρίμες, για να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε διαφορετικά κάθε λογής “κακούς” ή απλώς για να σκάσουμε στα γέλια!
Αφού διαβάσαμε το παραμύθι καταγράψαμε τα χαρακτηριστικά των δύο κάστρων και των καλών και κακών ιπποτών και προσπαθήσαμε να τα αποδώσουμε εικαστικά σε δύο διαφορετικά κολάζ – κάστρα. Επίσης ψηφίσαμε σε πιο κάστρο από τα δύο θα θέλαμε να ζούσαμε να όλα τα παιδιά επέλεξαν το κάστρο των καλών ιπποτών ..«Γιατί κυρία αν ζούμε στο κάστρο των κακών ιπποτών δεν θα έχουμε πολλούς φίλους ..»
Στη συνέχεια ζωγραφίσαμε με λαδοπαστέλ και νερομπογιές τα δικά μας χρωματιστά κάστρα !
Το βιβλίο αρχίζει λέγοντας ότι στα δύο κάστρα γίνεται ΔΙΑΛΟΓΟΣ. Τι είναι ο διάλογος ; Χρησιμοποιώντας μία εικόνα ενός αυτιού και ενός στόματος παίζουμε παιχνίδια για να κατανοήσουμε ότι ακούμε και μιλάμε σε ένα διάλογο. Σε αυτό το σημείο εμφάνισα και το χαλί της ειρήνης, που γύρω από αυτό συζητάμε τα προβλήματά μας, τις διαφωνίες μας και ότι μας απασχολεί κάνοντας διάλογο !
Διαβάσαμε κόμικς για να δούμε ότι πολλές φορές μπορούμε να συνδυάσουμε την εικόνα με τον λόγο – διάλογο , χρησιμοποιώντας συννεφάκια κειμένου ! Στη συνέχεια τοποθετήσαμε τα δύο κάστρα αντικριστά , χωριστήκαμε σε δύο ομάδες ( καλοί και κακοί ιππότες). Οι κακοί ιππότες έλεγαν κάτι «άσχημο»και οι καλοί προσπαθούσαν με ρίμα να απαντήσουν χρησιμοποιώντας όμως «θετικές και όμορφες λέξεις». Το κείμενο το έγραφα σε συννεφάκια κειμένου από μαυροπίνακα κάθε φορά!
Μας άρεσε πολύ αυτή η δράση και ο διάλογος μεταμορφώθηκε σε τραγούδι, από τη συνάδελφο Μάχη, στο ρυθμό των Marching Songs . Αντικριστά τα παιδιά και με ανάλογες κινήσεις τραγουδούν το τραγούδι. Μπορείτε να το δείτε στο παρακάτω βίντεο!
Πως αισθάνεται όμως ένας ιππότης , πως αισθανόμαστε εμείς όταν μας μιλάνε άσχημα και μας μειώνουν ; Κάναμε την δραστηριότητα με την τσαλακωμένη καρδιά και φτιάξαμε έναν ιππότη που τα συναισθήματα του εναλλάσσονται ανάλογα με το πως του συμπεριφερόμαστε !
Στο βιβλίο οι καλοί ιππότες κοιμούνται γλυκά ! Ζωγραφίσαμε και μεις τα όνειρά τους , τα όνειρά μας !
Στο βιβλίο οι καλοί ιππότες κάνουν ευχή βλέποντας τα πεφταστέρια ! Εμείς παίζοντας με ένα μαξιλάρι αστέρι ..προσπαθήσαμε να πιάσουμε το πεφταστέρι, να παίξουμε μαζί του.
Στη συνέχεια κάναμε τις δικές μας ευχές. Τις γράψαμε σε μικρά αστέρια και τα κάναμε mobile πάνω από το παρουσιολόγιό μας , ελπίζοντας να πραγματοποιηθούν !
Βλέπω αστέρι λαμπερό,
πέφτει από τον ουρανό
κάνω γρήγορα ευχή
για να πραγματοποιηθεί!
Σε αυτό το σημείο διαβάσαμε το παραμύθι της αγαπημένης Γιολάντας Τσορώνη-Γεωργιάδη, «Η σκάλα της αγάπης»:
Αν το αστέρι, που έχασε την ισορροπία του και έπεσε μέσα στη ζούγκλα, δεν επέστρεφε γρήγορα στον ουρανό, θα έχανε τη λάμψη του μια για πάντα. Έτσι, τα ζώα προσπάθησαν με χίλιους τρόπους να το γυρίσουν πίσω! Άδικος κόπος! Ό,τι όμως δεν κατάφερε η δύναμη του λιονταριού, το ύψος της καμηλοπάρδαλης και η ευκινησία της μαϊμούς, το κατόρθωσε ένα τοσοδούλικο μυρμηγκάκι, αποδεικνύοντας στους -από τη φύση τους- ικανούς και δυνατούς πως η συνεργασία κάνει τα αδύνατα δυνατά και τα ταπεινά μυρμηγκάκια… σούπερ ήρωες!
Συγκρίναμε τα δύο παραμύθια. Προτείναμε διάφορους καινούργιους τρόπους να στείλουν τα ζώα το αστέρι στον ουρανό, επηρεασμένοι από τους καλούς και κακούς ιππότες ( με σφεντόνα, με καταπέλτη κ.ά). Εστιάσαμε στις δύο σελίδες με τις σκάλες από ιππότες και μυρμήγκια. Μιλήσαμε για την αξία της συνεργασίας και για το ότι ο καθένας μας έχει ικανότητες και δυνατότητες ! Κανέναν για κανένα λόγο δεν πρέπει να μειώνουμε και να προσβάλουμε είτε με τα λόγια μας είτε τις πράξεις μας !
Φτιάξαμε μικρές και μεγάλες σκάλες για μικρά και μεγάλα κάστρα συγκρίνοντας μεγέθη ! Αποφασίσαμε να φτιάξουμε και μία σκάλα για το κάστρο των καλών ιπποτών.
Στα σκαλοπάτια της σκάλας γράψαμε τα καλά λογάκια.
Σκαλί σκαλί,
στο κάστρο θα ανεβώ,
τους φίλους μου
να βρω γλυκά να τους μιλώ !
Προσπαθήσαμε να βρούμε τρόπους να ενώσουμε τα δύο κάστρα, να φέρουμε τους ιππότες πιο κοντά! «Να φτιάξουμε γέφυρα , κυρία!» Πως όμως θα φτιάξουμε γέφυρα; Οι ιδέες έπεσαν βροχή!
– «Να βάλουμε την μεγάλη σκάλα να τα ενώσει !
– «Ναι Ν., είπε η Α. Υπάρχει όμως πρόβλημα με την ιδέα σου ! Αν ένα καλός ιππότης πάει στην βιβλιοθήκη του κάστρου και πάρει ένα βιβλίο και προσπαθεί να περάσει τη γέφυρα διαβάζοντας θα πέσει στις «τρύπες» !
– « Εγώ έχω άλλη ιδέα , είπε ο Μ. …»
Εγώ απλά είχα καθίσει σε μια γωνιά και θαύμαζα τους «μικρούς μηχανικούς» πως προσπαθούσαν με το διάλογο και τον πειραματισμό να βρουν λύση ! Και οι ιδέες τους μοναδικές !
Στο κάστρο των καλών ιπποτών οι ιππότες τάιζαν πάντα τους κροκόδειλους που είχαν ! Φροντίσαμε και μεις να τους ταΐσουμε, παίζοντας με ανισότητες. Οι κροκόδειλοι πάντα προτιμούσαν το πολύ φαΐ, στο λίγο απλά γύριζαν την πλάτη τους και όταν οι ποσότητες ήταν ίδιες .. απλά με κλειστό το στόμα αναρωτιώντουσαν τι να πρωτοφάνε χαχα.
Συμπληρώσαμε και φύλλα εργασίας ταΐζοντας με όση ποσότητα θέλαμε τους κροκόδειλους μας !
Βρήκαμε στο διαδίκτυο πως να φτιάξουμε καταπέλτη (που είχαν οι κακοί ιππότες) και φτιάξαμε έναν με ξυλάκια και και με πλαστικό κουτάλι! Μετά πειραματιστήκαμε με διάφορα υλικά. Είδαμε πόσο μακρυά μπορεί ο καταπέλτης μας να τα πετάξει ! Στη συνέχεια κάναμε μετρήσεις με μονάδα μέτρησης τα τουβλάκια και το καταγράψαμε !
-«Αν είχαμε ένα τεράστιο καταπέλτη τι θα πετούσαμε;» Τέθηκε το ερώτημα στα παιδιά και οι απόψεις τους καταγράφτηκαν !
Τελικά όλοι οι ιππότες έγιναν μια παρέα και έμαθαν να μιλούν ωραία αλλά και να περνάνε όμορφα ! Και κάθε φορά που αρχίζουν να βαριούνται και να πειράζουν ο ένας τον άλλο, θα ανοίγουν το κάστρο του κεφιού και θα επιλέγουν μια ευχάριστη δραστηριότητα που θα έχουν αποθηκεύσει !
Γιατί εμείς οι καλοί ιππότες δεν γκρεμίζουμε κάστρα, δεν πληγώνουμε ανθρώπους, χτίζουμε κάστρα, γελάμε και κάνουμε φίλους !