Δανειστική βιβλιοθήκη στο νηπιαγωγείο

26 Φεβρουαρίου 2015 Βιβλίο - Δανειστική Βιβλιοθήκη Νηπιαγωγείου, Γωνιές - Κέντρα ενδιαφέροντος

Δανειστική βιβλιοθήκη στο νηπιαγωγείο. Κάθε χρόνο στο νηπιαγωγείο λειτουργεί ο θεσμός της δανειστικής βιβλιοθήκης. Κατά την διάρκεια της έναρξης λειτουργίας της, έγιναν διάφορες δημιουργικές δραστηριότητες σχετικές με το βιβλίο.

Δανειστική βιβλιοθήκη στο νηπιαγωγείο

Πολύτιμος βοηθός στην οργάνωση της δανειστικής μας βιβλιοθήκης είναι κάθε χρόνο το παραμύθι « Οι φίλοι του δάσους πηγαίνουν σχολείο» που το έχει μεταφράσει η Μαρία Δραγασιά. Μας δίνει μια καλή αφορμή να συζητήσουμε με τα παιδιά το θέμα της σωστής μεταχείρισης των βιβλίων. Πώς πρέπει να τα φροντίζουμε, τί επιτρέπεται και τι όχι στη διάρκεια ανάγνωσης ενός βιβλίου.

Για όσους δεν γνωρίζουν την ιστορία : « Πρόκειται για μια πολύ ξεχωριστή και πρωτότυπη ιστορία, όπου η συγγραφέας της έκανε κάποιες “παρεμβάσεις”, ώστε να έχει την εικόνα ενός μη σωστά μεταχειρισμένου από τον αναγνώστη του , βιβλίου. Πιο συγκεκριμένα, ζωγράφισε σε μια σελίδα με μαρκαδόρο και κηρομπογιές, σε μια άλλη πρόσθεσε αυτοκόλλητα, έσκισε μια άλλη σελίδα και λέρωσε τεχνητά το βιβλίο. Πώς αντιδρούν τα παιδιά στη θέα ενός τέτοιου βιβλίου; Ποια συναισθήματα τους δημιουργούνται; Στο τέλος, τα παιδιά καλούνται να προτείνουν τρόπους σωστής μεταχείρισης των βιβλίων! » πηγή : Ταξίδι στη χώρα των Παιδιών

Δανειστική βιβλιοθήκη — «Οι φίλοι του δάσους πάνε σχολείο»

Αφού διαβάσαμε το παραμύθι συζητήσαμε για τον τρόπο που πρέπει να φροντίζουμε και να μεταχειριζόμαστε τα βιβλία και μια και ο πρωταγωνιστής ήταν η κυρία Βάγια η κουκουβάγια, αποφασίσαμε να φτιάξουμε κουκουβάγιες που στην κοιλίτσα τους θα γράφαμε τους κανόνες για να τους θυμόμαστε !

Στην συνέχεια είδαμε στον υπολογιστή τις παρακάτω εικόνες με τα βιβλιόδεντρα και διαβάσαμε ένα καταπληκτικό κείμενο της Λότης Πέτροβιτς : «Αν ήμουν δέντρο…»

«Αν ήμουν δέντρο, θα ήθελα να είχα γίνει ένα δέντρο παράξενο, ένα δέντρο-παραμυθάς. Για να σκαρφαλώνουν τα παιδιά στα κλαριά μου και ν’ ακούνε τις ιστορίες που θα τους ψιθύριζα με το φύσημα του ανέμου – ιστορίες που θα μάθαινα από τις ρίζες μου. ΄Η να κάθονται στην πράσινη αγκαλιά μου και να διαβάζουν τα παραμύθια που θα ήταν γραμμένα στα φύλλα μου – παραμύθια που θ’ άκουγα από τον ήλιο, τη βροχή και το χιόνι. Κι έπειτα να ονειρεύονται και να κοιτάζουν από ψηλά το αύριο, το σήμερα, το χτες…
Αν ήμουν φυλλοβόλο παραμυθόδεντρο, θα έβγαζα κάθε άνοιξη καινούρια φύλλα με ιστορίες, να τις διαβάζουν και να χαίρονται τα παιδιά στις διακοπές τους το καλοκαίρι. Αν ήμουν αειθαλές, τα παραμύθια μου θα κρατούσαν συντροφιά στους μικρούς μου φίλους όλες τις εποχές.
Αν ήμουν καρποφόρο παραμυθόδεντρο, θα φώναζα παιδιά κάθε φυλής και κάθε χώρας να μαζέψουν τους καρπούς μου, να τους γευτούν και να φυτέψουν τα κουκούτσια τους παντού στον κόσμο, για ν’ αποκτήσουν όλοι οι τόποι δάση απέραντα από δέντρα-παραμυθάδες. Να μπορεί ν’ ανέβει στα κλαριά τους κάθε παιδί της γης και ν’ ακούσει τις ιστορίες που θα του ψιθύριζαν με τη βοήθεια του ανέμου – ιστορίες από τις ρίζες τους. ΄Η να διαβάζει τα παραμύθια τα γραμμένα στα φύλλα τους – παραμύθια του ήλιου, της βροχής και του χιονιού. Κι ύστερα να ονειρεύεται και να κοιτάζει από ψηλά το αύριο, το σήμερα, το χτες…» Λότη Πέτροβιτς.

Παραμυθόδεντρο — «Αν ήμουν δέντρο, θα ήθελα να είχα γίνει ένα δέντρο παράξενο, ένα δέντρο-παραμυθάς.»

Φανταστήκαμε τον εαυτό μας πάνω σε ένα παραμυθόδεντρο. Τι βιβλία θα διαβάζαμε και ποιους ήρωες παραμυθιών θα συναντούσαμε ; ( σύνδεση με το πρόγραμμα e-twinnning « Ήρωες φανταστικοί σε διαδρομή μαγευτική »

Τι ωραία που θα ήταν να είχαμε και στην τάξη μας ένα παραμυθόδεντρο ! Δύσκολο ; Όχι βέβαια. Με λίγη φαντασία και δουλίτσα το παραμυθόδεντρο στόλισε και την δική μας τάξη, την δική μας βιβλιοθήκη ! Κάτω στις ρίζες του θα ταξιδεύουμε διαβάζοντας αγαπημένα παραμύθια !

Ο καθένας μας διάλεξε ένα παραμύθι από την βιβλιοθήκη μας και το ζωγράφισε. Φτιάξαμε τα κλαδιά του δέντρου στα οποία κρεμάστηκαν τα βιβλία μας και κάθισαν και οι κουκουβάγιες μας με τους κανόνες !

Όλα τα βιβλία όμως θέλουν να διαβαστούν ; Υπάρχει κάποιο που δεν θέλει ; Και γιατί ;
Διαβάσαμε στον μικρό αναγνώστη το βιβλίο : «Το βιβλίο που δεν ήθελε να διαβαστεί ». Ήρωας της ιστορίας ένα βιβλίο που δεν ήθελε να διαβαστεί. Ποιοι ήταν οι φόβοι του; Πως τους ξεπέρασε ; Τι ανακάλυψε στο τέλος ; ..Όλα τα βιβλία περιμένουν κάποια στιγμή κάποια χέρια να τα πάρουν από το ράφι και να αρχίσουν να διαβάζονται .. γιατί τα βιβλία υπάρχουν για να διαβάζονται !

Βιβλίο . Πως σχηματίστηκε άραγε η λέξη «Βιβλίο» ; Την απάντηση μας την έδωσε μία ιστορία από το βιβλίο του Μάνου Κοντολέων, «Ένα συρτάρι γεμάτο όνειρα» με τίτλο : «Η πρώτη λέξη» που βρήκαμε εδώ.

«Ήταν, κάποτε, τα γράμματα. Μικρά , μοναχικά γράμματα που τριγύριζαν μέσα σ΄ένα κόσμο γεμάτο ήχους .Ήχους σαν κι αυτούς : ααα ή οοο ή εεε ή σσσ ή πππ. Τέτοιους ήχους.
Ώσπου μια μέρα ένα από αυτά – νομίζω πως ήτανε το ι – βαρέθηκε να τριγυρνά ολομόναχα.Κοίταξε γύρω του και ξεχώρισε ένα άλλο γράμμα – λένε πως ήταν το β . Το ξανακοίταξε και μαγεύτηκε από την ομορφιά του.
« Τι χαριτωμένο που είναι »! σκέφτηκε κι έτρεξε δίπλα του.
« Θες να κάνουμε παρέα ; » το ρώτησε
Το β κούνησε το κεφάλι του .
« Ναι » συμφώνησε .
Τώρα που ενωθήκανε τα δύο τους μέσα στον κόσμο ακούστηκε ένας ακόμη ήχος βι βι βι …
Το άκουσε τούτον τον ήχο το λ κι έτσι όπως ήταν παιχνιδιάρικο – έδωσε ένα πήδο και χώθηκε ανάμεσα στα άλλα δυο γράμματα .
Είχανε, λοιπόν, ενώσει και τα τρία τις φωνές τους. Και τι όμορφο που ήταν το τραγούδι τους ! βλι βλι βλι … Ένα χαρούμενο τραγούδι.
« Μα λίγο τρελούτσικο !» μουρμούρισε το σοβαρό ο .Κι επειδή ετούτο ήταν ένα γράμμα που του άρεσε η τάξη, πλησίασε τους τρεις φίλους.
« Καιρός να ενώσω μαζί με τις δικές σας και τη δική μου φωνή » είπε και δίχως να περιμένει απάντηση , πήγε και κόλλησε δίπλα τους.
Μέσα στον κόσμο ένας νέος ήχος ακούστηκε : βιβλίο , βιβλίο, βιβλίο …
Η πρώτη λέξη . και πόσο όμορφο ήταν !
Φαίνεται λοιπόν , πως ζηλέψανε τα άλλα τα γράμματα και γι αυτό άρχισαν να ψάχνουν για συντροφιά.
Το α έτρεξε προς το γ , και μαζί πήγανε να βρούνε το π και το η .Κι έτσι ακούστηκε : αγάπη, αγάπη, αγάπη…
Και σε λίγο το ίδιο έκαναν και τα υπόλοιπα τα γράμματα. Πηγαίνανε το ένα δίπλα στο άλλο , αλλάζανε θέσεις – φτιάχνανε λέξεις : χαρά και φιλί, φως χαμόγελο, ειρήνη .
Και μέσα στο πανηγύρι, μέσα σ όλη αυτήν την ομορφιά κανείς δεν ξεχνούσε πως τα πάντα είχανε ξεκινήσει από την πρώτη εκείνη λέξη . Βιβλίο. Και γι αυτό ίδια με μάνα την αγάπαγαν. Ίδια με μάνα την τιμούσαν .»

Μας άρεσε πάρα πολύ και παίξαμε με τους ήχους και τις συλλαβές κάνοντας μικρά παζλ τις λέξεις ..

Τις επόμενες μέρες ασχοληθήκαμε με το παραμύθι : «Μια φορά τα παραμύθια» της Μαριλίτας Χατζημποντόζη, εκδ. Ψυχογιός :

« Μια φορά στης παραμυθοχώρας τον καιρό, προκηρύχτηκε διαγωνισμός για το καλύτερο παραμύθι του κόσμου όλου! Καλεσμένοι όλοι οι ήρωες των παραμυθιών, το έπαθλο όμως ένα, και ποιος θα το κερδίσει; Ποιος ο ρόλος της Σταχτοπούτας, της Κοκκινοσκουφίτσας και του Κάπτεν Χουκ; Tι γυρεύει κοντά τους η Αλίκη από τη χώρα των Θαυμάτων; Για ποιο λόγο εμφανίζεται ο φοβερός κριτής-έκπληξη; Θα τα καταφέρουν τελικά να βρουν τον νικητή; Ένας θα σηκώσει το κύπελλο και ποιος τελικά θα είναι αυτός ;»

Δεν σας λέμε βέβαια το τέλος .. χχ. Μας δόθηκε λοιπόν μια τέλεια ευκαιρία και πάλι να συνδέσουμε το πρόγραμμά μας στο e-twinning με τους ήρωες των παραμυθιών (θα ακολουθήσει άλλη ανάρτηση σχετικά με το βιβλίο και το πρόγραμμα e-twinning) . Αναφερθήκαμε στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε ήρωα και είπαμε επιχειρήματα για το να άξιζε να ήταν αυτός ο νικητής. Θυμηθήκαμε και το φύλλο εργασίας με τους ήρωες των παραμυθιών που είχαμε συμπληρώσει για την Χριστουγεννιάτικη γιορτή μας. Αλλά πόσο καλά γνωρίζουμε τα παραμύθια ; Συμπληρώσαμε λοιπόν το κουίζ των παραμυθιών που βρήκαμε εδώ.

Χρησιμοποιώντας κάρτες από τα παραμύθια που βρήκαμε εδώ, παίξαμε σκηνές των παραμυθιών !

Δανειστική βιβλιοθήκη στο νηπιαγωγείο — Η γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας είναι άρρωστη στο κρεβάτι ..και ψάχνουμε το γοβάκι της Σταχτοπούτας

Ζωγραφίσαμε σελιδοδείκτες μια και είπαμε ότι δεν πρέπει να τσαλακώνουμε τα βιβλία μας ( φωτογραφίες δεν πρόλαβα να τραβήξω γιαυτό σας βάζω του γιου μου για να δείτε πως τους φτιάξαμε )

Και ήρθε η στιγμή για την Δανειστική βιβλιοθήκη ! Επιλέχτηκαν τα βιβλία, βγήκαν τα εξώφυλλά τους και οι τίτλοι φωτοτυπία, οι καρτέλες δανεισμού κλπ.

Αρχικά φτιάχτηκε ένας πίνακας αναφοράς για τα βιβλία που δανειζόμαστε. Στην μια στήλη βάζουμε τις καρτέλες μας και στην άλλη τον τίτλο του βιβλίου που δανειζόμαστε.

Γράφουμε την ημερομηνία δανεισμού του βιβλίου, στο βιβλίο με τα εξώφυλλα των βιβλίων και συμπληρώνουμε την καρτέλα δανεισμού με τον τίτλο του βιβλίου.

Κάθε Δευτέρα με την επιστροφή του βιβλίου, αφαιρούμε τον τίτλο από τον πίνακα, τοποθετούμε το βιβλίο στην θέση του και βάζουμε στα ατομικά μας ντοσιέ την εργασία που κάναμε στο σπίτι. Τα εξώφυλλα των ντοσιέ είναι από εδώ. Το συμβόλαιο ας με συγχωρέσετε αλλά δεν θυμάμαι από που είναι ..(Αν κάποια ή κάποιος το αναγνωρίσει ας μου στείλει ένα μήνυμα να το προσθέσω)

Τοποθετήσαμε και τις κατάλληλες ταμπέλες με τις οδηγίες, τον πίνακα αναφοράς με τα μέρη του αναγνώστη, που δανειστήκαμε από το Blog της Μαρίας : pythagoreionip.blogspot.gr , τις οδηγίες του αναγνώστη από το Blog της Ανθής : dreamskindergarten.blogspot.gr και επιτέλους ανοίξαμε !!