Ο τοίχος της Βίας, οι ασπίδες της φιλίας / Bullying. Ρίχνουμε τον τοίχο της βίας στο σχολείο, ενθαρρύνουμε, παρηγορούμε και τονώνουμε την αυτοπεποίθηση των φίλων μας, φοράμε την πανοπλία κατά του Bullying! Ένα μάθημα ζωής για μικρούς και μεγάλους !
Ο τοίχος της Βίας, οι ασπίδες της φιλίας / Bullying
Κάθε χρόνο την ημέρα της ενδοσχολικής βίας αναρωτιέμαι με πιο τρόπο θα μπορέσω να περάσω μηνύματα στα παιδιά, πως τα παιδιά θα κατανοήσουν όσο μπορούν τα αποτελέσματα άσχημων συμπεριφορών και πως πάνω από όλα θα μπορούν να ανταπεξέλθουν σε δύσκολες καταστάσεις! Για μένα το σημαντικό είναι να μεγαλώσουμε παιδιά που να μην επιτρέπουν σε κανέναν να τους ασκεί κάθε είδους βία στη ζωή τους!
Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying) χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια κατάσταση, κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά, με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου.
Φέτος η δυναμική της τάξης με οδήγησε σε άλλα μονοπάτια από ότι είχα σχεδιάσει! Αρχικά χρησιμοποίησα την μασκότ μας, τον Καρδένιο, που φοράει κίτρινα γυαλιά για να μας μιλήσει πως οι συμμαθητές του στο δρακοσχολείο του τον κορόιδευαν ! Στη συνέχεια η φίλη του η Βάγια η Κουκουβάγια (με τα μεγάλα μάτια) και ο Λούλης, ο δεινοσαυρούλης (ο κοντούλης και μικρούλης) τους μίλησαν για τις δικές τους εμπειρίες!
Τους έφερα παράδειγμα τα δύο μήλα. Στο ένα που οι φίλοι του του μίλαγαν και του συμπεριφερόταν άσχημα, εσωτερικά ήταν μαύρο και σάπιο, ενώ το μήλο που είχε καλούς φίλους εσωτερικά ήταν άσπρο κι υγιές!
Στη συνέχεια ζήτησα από τα παιδιά να θυμηθούν και να ζωγραφίσουν μία στιγμή που ένιωσαν άσχημα με συμπεριφορές συμμαθητών τους ή ήταν μάρτυρες τέτοιων συμπεριφορών σε άλλα παιδιά !
Αυτές τις ζωγραφιές τι κολλήσαμε σε τούβλα από το υλικό της ψυχοκίνησης και χτίσαμε τον τοίχο του Bullying! Αρχικά παρατηρήσαμε τον τοίχο που είχαμε «χτίσει» και συζητήσαμε για τις συμπεριφορές και τα συναισθήματα που είχαμε καταγράψει! Θυμηθήκαμε τους Καλούς και τους Κακούς Ιππότες (που είχαμε κάνει στην αρχή της χρονιάς) και την καρδιά του Ιππότη που είχε τσαλακωθεί ! Άραγε έτσι γίνονται και οι δικές μας καρδούλες;
Στη συνέχεια πήγαμε πίσω από τον τοίχο, ως θύματα. Τι συναισθήματα βιώνουμε πίσω από τον τοίχο ; Λύπη, απογοήτευση, στεναχώρια, θλίψη, ντροπή ;
Μετά αλλάξαμε θέση και πήγαμε μπροστά από τον τοίχο ως θύτες πλέον! Εδώ τα συναισθήματα αλλάζουν ή μερικά παραμένουν τα ίδια;
Τέλος τα μισά παιδιά παρέμειναν μπροστά από τον τοίχο και τα υπόλοιπα από πίσω ζωντανεύοντας διάφορες στιγμές ενδοσχολικής βίας!
Καταλήξαμε ότι αυτός ο τοίχος δεν πρέπει να υπάρχει στα σχολεία και γενικά στη ζωή μας και να μην κρυβόμαστε πίσω του ή να μην τον χτίζουμε ψηλότερο με τις άσχημες συμπεριφορές μας !
-Τι θα κάνουμε ;
-Θα τον γκρεμίσουμε Κυρία;
– Πως όμως ;
-Ρίχνοντας κλωτσιές..(ήταν η αυθόρμητη απάντηση των παιδιών)
– Αυτή η συμπεριφορά όμως είναι θεμιτή ;
-Όχι….
Αποφασίσαμε λοιπόν το κάθε παιδί να σκεφτεί έναν τρόπο αντιμετώπισης της βίας και συμπεριφορές που προάγουν την φιλία και την αγάπη ! Κάθε φορά λοιπόν σηκωνόταν ένας μαθητής και έβγαζε ένα τούβλο από τον τοίχο αναφέροντας τα παραπάνω που είχαμε συμφωνήσει ! Ο τοίχος σιγά σιγά, όλο και μίκραινε μέχρι που έπεσε τελείως. Γύρω από τα συντρίμμια του, κάναμε όλοι αγκαλιασμένοι έναν μεγάλο κύκλο φωνάζοντας το σύνθημα :
Ρίξτε τους τοίχους της Βίας στα σχολειά
ελάτε να γίνουμε όλοι μια αγκαλιά
Στο σχολείο μας έχουμε μάθει να λύνουμε τις διαφορές μας και να συζητάμε τις καταστάσεις που μας στεναχωρούν ή θυμώνουν στο χαλί της Ειρήνης ! Πολλές φορές όμως οι κακές συμπεριφορές και πράξεις, το μίσος και ο θυμός που νιώθουμε μας βαραίνει τόσο πολύ σαν ένας σάκος με πέτρες !
Ζήτησα από τα παιδιά να τοποθετούν σε ένα σάκο μία πέτρα κάθε φορά που είχαν νιώσει θυμό, ή είχαν μία μη επιτρεπτή συμπεριφορά προς τους φίλους τους!
Πόσο βαρύς είναι ο σάκος; Αξίζει να κουβαλάμε σε όλη τη ζωή μας τόσο βάρος;
Σε αυτό το σημείο τους διάβασα την ιστορία της συγνώμης και συζητήσαμε για το πόσο σημαντική είναι η συγχώρεση στους ανθρώπους !
Δύο φίλοι περπατούν στην έρημο. Κάποια στιγμή τσακώθηκαν και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο. Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο: «Σήμερα ο καλύτερός μου φίλος με χαστούκισε». Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο. Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε. Όταν συνήλθε, χάραξε πάνω σε μια πέτρα: » Σήμερα ο καλύτερός μου φίλος μού έσωσε τη ζωή». Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε: «Όταν σε χτύπησα, έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. Γιατί;» Ο άλλος φίλος απάντησε: «Όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να το γράφουμε στην άμμο, όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν. Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει». Ας μάθουμε να γράφουμε τα τραύματά μας στην άμμο και να χαράζουμε τις χαρές μας στην πέτρα…
Πολλές φορές το μίσος τρέφει μίσος και οι άσχημες συμπεριφορές γεννούν χειρότερες καταστάσεις ! Το σημαντικό είναι να κρατάμε στην καρδιά μας τις όμορφες στιγμές και συμπεριφορές (να τις χαράζουμε σε πέτρες) και να «σβήνουμε στην άμμο» τα άσχημα!
Γράψαμε και σβήσαμε στην άμμο και χαράξαμε στις πέτρες ανθρώπους που αγαπάμε και λέξεις αγάπης !
Πολλές φορές οι φίλοι μας χρειάζονται ένα «χέρι» που θα τους παρηγορήσει, θα τους σηκώσει, θα τους ενθαρρύνει, θα τους χτυπήσει φιλικά στην πλάτη !
Στη συνέχεια σε χεράκια με μία καρδούλα στη μέση έγραψα τα ονόματα των παιδιών. Ζήτησα από κάθε παιδί να διαλέξει τυχαία ένα χεράκι. Το χεράκι που είχε επιλέξει έγραφε το όνομα ενός συμμαθητή. Έπρεπε να σκεφτεί πέντε φιλοφρονήσεις, όμορφα λόγια για τον φίλο του, να ζωγραφίσει την καρδούλα και να το κολλήσει πίσω στην πλάτη του !
Η δραστηριότητα μοναδική ! Ακούστηκαν τόσο όμορφα λογάκια και τα παιδιά όλα ένιωσαν τόσο όμορφα !
Βέβαια χεράκι στην πλάτη πήραν και οι κυρίες από τα παιδιά !! χχ Μία δραστηριότητα που σας συνιστώ να την κάνετε μια και βοηθάει στην ενδυνάμωση της ομάδας και της ενίσχυσης της αυτοπεποίθησης των παιδιών!
Κατά της σχολικής βίας όμως οφείλουμε να προστατευτούμε ! Να μάθουμε τεχνικές αντιμετώπισης αυτών των καταστάσεων! Εμείς με αφορμή το βιβλίο του Αντώνη Παπαθεοδούλου : Ο ραφτάκος των λέξεων ράψαμε μία πανοπλία ενάντια στο Bullying. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι φέτος είμαστε ιππότες και ντάμες !
Φτιάξαμε και μία ασπίδα με τους τέσσερις τρόπους αντιμετώπισης, την οποία την σηκώνουμε ψηλά, ενάντια στη βία!
Το κάθε παιδί έφτιαξε έναν ιππότη από αλουμινόχαρτο, με την ασπίδα του ενάντια στη Βία !
Βία μακριά από τα σχολεία
υψώστε τις ασπίδες σας ψηλά !
Μαζί με εμάς έμαθε και ο Καρδένιος μας πως να αντιμετωπίζει πλέον τις άσχημες συμπεριφορές ! Το κάθε σχολείο που συμμετέχει στο eTwinning πρόγραμμα ; «Ένας δράκος με γυαλιά ψάχνει καθαρά νερά» ζωγράφισε μία συμβουλή του Καρδένιου. Όλες οι συμβουλές έγιναν ένα συνεργατικό e-book και μία αφίσα !
Με τις συμβουλές του Καρδένιου σας αφήνουμε και ευχόμαστε στα σχολεία μόνο αγάπη και φιλία !!