Η γειτονιά του ονόματός μας ! Δημιουργώντας και παίζοντας μία ιστορία με τα αρχικά του ονόματός μας, μαθαίνουμε την έννοια της συνεργασίας συνθέτοντας το όνομά μας και φτιάχνοντας την γειτονιά του !
Η γειτονιά του ονόματός μας !
Καθώς τις πρώτες μέρες η επαφή με το όνομά μας είναι καθημερινή ( παρουσιολόγιο , καρτέλες , συμμετοχή σε γωνιές κλπ), αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε με το αρχικό μας ζωντανεύοντάς το ! Το βάψαμε, του προσθέσαμε με διπλόκαρφα χέρια και πόδια και του δώσαμε ζωή !
Στις ελεύθερες καθώς το έπαιζαν με ζήλο, μου ήρθε η ιδέα να δημιουργηθεί μία ιστορία με τα αρχικά, που θα κατέληγε στην σύνθεση του ονόματος του κάθε παιδιού. Η ιστορία εξελίσσονταν βάσει διαφόρων δραστηριοτήτων σχετικών με το όνομα που κάναμε και ανάλογα με την τροπή που έδιναν τα ίδια τα παιδιά !
Η ιστορία λοιπόν ξεκίνησε με τα γράμματα ( το Κ , το Ε, το Α, το Μ κλπ) που είχαν τσακωθεί μεταξύ τους καθώς το καθένα παινεύονταν για τον εαυτό του. Τα παιδιά λοιπόν πρότειναν να φύγουν και να πάνε σε άλλη πολιτεία για να ηρεμήσουν !
Έτσι το καθένα τράβηξε το δρόμο του !
Ο δρόμος ήταν μακρύς και κάποια στιγμή βρέθηκαν σε μια «πράσινη έρημο». Κάθε φορά που προσπαθούσαν να την περάσουν .. βούλιαζαν .. μέχρι που κάποια στιγμή αναγκάστηκαν να παραμερίσουν τις διαφορές τους και να συζητήσουν για τη λύση. Και η λύση βρέθηκε. Θα την «σκούπιζαν» μέχρι να φύγει όλη ! χαχαχ.
Πήραν λοιπόν σκούπες (πινέλα) και άρχιζαν να σκουπίζουν ! Μα προς μεγάλη τους έκπληξη ανακάλυψαν την ταυτότητα τους ! Ναι καλά ακούσατε πλέον δεν ήταν ένα απλό Π ή Κ ή Μ αλλά ήταν το Π της Πόπης , το Κ της Κάλλιας , το Μ του Μανώλη κ.ο.κ Σύνθεσαν τα παζλ που βρήκαν θαμμένα και .. απόκτησαν όνομα !
Οι περιπέτειες όμως δεν σταμάτησαν εδώ ! Ξαφνικός αέρας έπιασε και έπρεπε να προφυλαχτούν ! Πως όμως ; Χρησιμοποίησαν κάτι μεγάλες πέτρες που βρήκαν .. για να κτίσει το κάθε γράμμα το δικό του τοίχο ! Άστε που άρχισαν πάλι να τσακώνονται γιατί είχαν κοινά γράμματα και δεν ήθελαν να τα μοιραστούν. Με τα πολλά το κάθε γράμμα έφτιαξε το δικό του τοίχο !
Αλλά ο αέρας ήταν τόσο δυνατός που τα «πήρε και τα σήκωσε» !
Η λύση ήταν μία ! Έπρεπε να συνεργαστούν για να χτίσουν ένα μεγάλο τοίχο ! Έτσι με πολύ μεγάλη προσοχή, απόλυτη ησυχία και αργές κινήσεις έχτισαν τα ονόματά τους το ένα πάνω στο άλλο !
Η χαρά τους ήταν μεγάλη ! Τα κατάφεραν ! Κατάλαβαν ότι τελικά η συνεργασία φέρνει αποτέλεσμα και αποφάσισαν να γυρίσουν πίσω μονοιασμένα και να χτίσουν μία καινούργια πολιτεία !
Πήραν λοιπόν το λεωφορείο της επιστροφής ! Άλλα γράμματα το μεγάλο μια και το όνομά τους είχε πολλά γράμματα και άλλα το μικρό !
Όταν έφτασαν πλέον έκτισε το κάθε γράμμα τη δική του γειτονιά το ένα δίπλα στο άλλο ! Έφτιαξαν μία πόλη με πολλά ονόματα το καθένα ξεχωριστό, μέλος πια μιας μεγάλης ομάδας που «θα μπορεί να κυκλοφορεί από όλους του δρόμους κυρία» χαχαχα
Ααα και δεν ξέχασε και το κάθε όνομα να φυτέψει τα λουλούδια στην αυλή του ! Η καινούργια πόλη εκτός από το άρωμα της φιλίας και της συνεργασίας ευωδίαζε και το άρωμα των ονομάτων της !