Βοηθάω – Νοιάζομαι. Μαθαίνουμε να δείχνουμε στους άλλους ότι νοιαζόμαστε, βοηθώντας ή ακούγοντας τους. Δύο διαφορετικές δεξιότητες. Δεν είναι μόνο τα λόγια αλλά και οι πράξεις που βοηθούν. Μαθαίνουμε τον τρόπο που ζητάμε βοήθεια αλλά και τον τρόπο που την δεχόμαστε.Το εικοστό πέμπτο μάθημα του προγράμματος «Βήματα για τη ζωή», αναφέρεται στις έννοιες : Νοιάζομαι, Βοηθάω, Συμπαραστέκομαι. Ένα μάθημα στο οποίο χρειάστηκα δύο μέρες για να το παρουσιάσω , επειδή τα παιδιά έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και είχαν πάρα πολλές εμπειρίες να μοιραστούν. Ίσως βοήθησαν και οι δράσεις που είχαμε κάνει για τα παιδιά του κόσμου με την Unicef.
Βοηθάω – Νοιάζομαι
Ξεκινήσαμε λοιπόν, όπως προτείνει και το βιβλίο, βλέποντας την εικόνα με δύο παιδιά που το ένα έχει χάσει το σκυλάκι του και το άλλο του συμπαραστεκόταν.
Οι εμπειρίες των παιδιών πολλές ! Το πρωί ένα κοριτσάκι τυχαία αρρώστησε (μια και διανύουμε περίοδο πολλών ιώσεων) και χρειάστηκε να φύγει από το σχολείο. Μου δόθηκε λοιπόν η πρώτη αφορμή να ζητήσω από τα παιδιά να δείξουμε την συμπαράστασή μας. Το αποτέλεσμα της συζήτησης ήταν να δημιουργήσουν τα παιδιά μία κάρτα με τις ευχές τους για περαστικά την οποία και δώσαμε στην μητέρα.
Ξεκίνησε στην συνέχεια μία μεγάλη συζήτηση, στην οποία αναφέρθηκαν οργανώσεις που βοηθούν ανθρώπους σε όλο τον κόσμο π.χ η «Unicef» (είδαμε και τον έπαινο μου μας έστειλε και χαρήκαμε πολύ) , «Οι γιατροί του κόσμου», το «Χαμόγελο των παιδιών» για τα παιδιά αλλά και το πρόγραμμα που λειτουργεί στου δήμους για βοήθεια και συμπαράσταση ηλικιωμένων ανθρώπων το «Βοήθεια στο σπίτι».
Βοηθάω – Νοιάζομαι | Βοήθεια στο σπίτι.
Στο πρόγραμμα των δήμων : «Βοήθεια στο σπίτι» στάθηκα λίγο περισσότερο. Μιλήσαμε για την ανάγκη βοήθειας και συντροφιά που έχουν οι ηλικιωμένοι , η γιαγιά, ο παππούς αλλά και την ανάγκη να βοηθάμε στις δουλειές του σπιτιού, την μητέρα ή τον πατέρα που κουράζονται πολύ. Τα παιδιά ανέφεραν δουλειές στις οποίες μπορούν να βοηθήσουν στο σπίτι και οργανώσαμε το δικό μας πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι». Διαλέξαμε ένα σύμβολο, δύο χέρια με μια καρδιά, και φτιάξαμε από ένα βιβλιαράκι με τις μέρες της εβδομάδας, ανά φύλλο. Το βιβλίο «Βοήθεια στο σπίτι», θα το πάρουν τα παιδιά στο σπίτι και θα συμπληρώνεται και με την βοήθεια των γονιών σαν ημερολόγιο καθημερινά, καταγράφοντας την βοήθεια που προσφέρουν.
Βοηθάω – Νοιάζομαι | Απλώνω την βοήθεια
Στην συνέχεια διαβάσαμε ένα παραμύθι, « Του σκοινιού τα μανταλάκια» του Αντώνη Παπαθεοδούλου, εκδόσεις Πατάκη
«Αν βγείτε στην αυλή, στο μπαλκόνι, στην ταράτσα και δείτε του σχοινιού τα μανταλάκια να μαλώνουν για μια κάλτσα, για ένα κασκόλ, ένα μαγιό ή ένα μαντήλι, μη βγάλετε συμπέρασμα πως δεν είναι καλοί κι αγαπημένοι φίλοι! Γιατί οι καλοί φίλοι φαίνονται στα δύσκολα…»
Μπορείτε να δείτε ένα μικρό βίντεο – περίληψη του βιβλίου και τις εξαιρετικές δραστηριότητες σχετικά με το βιβλίο από το 10 Νηπιαγωγείο Ηρακλείου .
Το βιβλίο μας άρεσε πολύ ! Οι φίλοι μια μαλώνουν, μια φιλιώνουν , στα δύσκολα όμως είναι ενωμένοι και βοηθάνε ο ένας τον άλλον. Πήραμε λοιπόν μανταλάκια και αφού κολλήσαμε φωτογραφίες με τα πρόσωπά μας, να ντύσαμε και ζωντάνεψαν.. κατά ένα μαγικό τρόπο. Μας μίλησαν για τις περιπέτειές τους στο σκοινί, τα όνειρά τους.
Τέλος ήρθε η σειρά μας να απλώσουμε την δική μας μπουγάδα. Να «απλώσουμε την βοήθεια μας» σε όλους !
Το κάθε παιδί διάλεξε ένα ρούχο και πάνω σε αυτό ζωγράφισε μία στιγμή που είχε βοηθήσει ή είχε γνοιαστεί για κάποιον !
Απλώστε την βοήθεια, να πάει παντού σε όσους την έχουν ανάγκη !
Μία δραστηριότητα που προτείνει το βιβλίο και βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα είναι η δημιουργία ημερολογίου – άλμπουμ βοήθειας. Κατά την διάρκεια της ημέρας βγάζουμε φωτογραφίες παιδιών την ώρα που βοηθούν κάποιο άλλο, τις τοποθετούμε σε ένα άλμπουμ και γράφουμε ημερομηνία και δυο λόγια για το περιστατικό. Πιστεύω ότι αυτό το άλμπουμ θα τα κινητοποιήσει τα παιδιά , καθώς θα υπάρχει στην βιβλιοθήκη και θα μπορούν να το ξεφυλλίζουν. Δανείστηκα το φύλο για το ημερολόγιο από την εξαιρετική ανάρτηση της Αριάδνης Ευαγγελοπούλου στο blog : Το Νηπιαγωγείο μ’ αρέσει πιο πολύ και φτιάξαμε και μεις το δικό μας, ονομάζοντας το : «Ημερολόγιο φιλίας – βοηθάμε ο ένας τον άλλον», ανυπομονώντας να γεμίσει με φωτογραφίες παιδιών που βοηθάνε !
Βοηθάω – Νοιάζομαι | Ο κήπος της Αλληλοβοήθειας
Για το τέλος άφησα τον κήπο της αλληλοβοήθειας που φτιάξαμε μαζί με τα παιδιά. Μια και η Άνοιξη έρχεται δειλά δειλά φτιάξαμε έναν κήπο λίγο διαφορετικό από τους συνηθισμένους. Σε αυτό τον κήπο έχουν φυτρώσει τα λουλούδια – παιδιά της τάξης μας , που ακόμα όμως δεν έχουν ανθίσει. Για να ανθίσουν πρέπει να ποτιστούν από το ποτιστήρι της αγάπης που είναι γεμάτο με λόγια συμπαράστασης και βοήθειας, να πάρουν το φως από τον ήλιο της αγάπης και να προσφέρουν την βοήθειά τους στους φίλους τους.
Κάθε φορά που ένα παιδί θα βοηθάει το άλλο θα προσθέτει στο λουλούδι με την φωτογραφία του και ένα πέταλο από το βάζο, γράφοντας το όνομα του παιδιού που βοήθησε. Έτσι σιγά σιγά τα λουλούδια του κήπου μας θα ανθίσουν και θα φέρουν την άνοιξη στην τάξη μας!
Φτιάξαμε και έναν πίνακα εβδομαδιαίο καταγραφής Βοήθειας, τον οποίο πλαστικοποιήσαμε, για να κάνουμε και τα μαθηματικά μας και στο τέλος της εβδομάδας τα παιδιά που θα έχουν προσφέρει την βοήθειά τους στους συμμαθητές τους θα φοράνε τη κορώνα της αλληλοβοήθειας ..
Ας βοηθήσουμε λοιπόν όσους που μας έχουν ανάγκη και ας νοιαστούμε γι αυτούς ! Δεν κοστίζει τίποτα..