Πολυτεχνείο, χαρακτικά και συνθέσεις

16 Νοεμβρίου 2016 17η Νοέμβρη-Πολυτεχνείο, Τέχνη στο Νηπιαγωγείο

Πολυτεχνείο, χαρακτικά και συνθέσεις. Γνωρίζοντας δύο γνωστούς χαράκτες τον Τάσσο και την Βάσω Κατράκη, δημιουργήσαμε τα δικά μας έργα, εικονογραφήσαμε το «Ένα το χελιδόνι» και φτιάξαμε ένα animation για την ημέρα του Πολυτεχνείου !

Πολυτεχνείο, χαρακτικά και συνθέσεις

Φέτος μετά την διήγηση των γεγονότων του Πολυτεχνείου, την ενασχόλησή μας με την έννοια της δημοκρατίας και της δικτατορίας γνωρίσαμε την τέχνη της χαρακτικής και δύο πολύ γνωστούς Έλληνες χαράκτες τον Τάσσο (κατά κόσμον Αναστάσιος Αλεβίζος) και την Βάσω Κατράκη.

«Γεννήθηκαν την ίδια χρονιά, το 1914. Ο Τάσσος (κατά κόσμον Αναστάσιος Αλεβίζος) στις 25 Μαρτίου, στη Λευκοχώρα της Μεσσηνίας, η Βάσω Κατράκη στις 5 Ιουλίου, στο Αιτωλικό της Αιτωλοακαρνανίας. Ο πρώτος γράφτηκε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το 1930, η δεύτερη το 1936. Δάσκαλος και των δύο ο διακεκριμένος χαράκτης Γιάννης Κεφαλληνός (1894-1957). Αποφοίτησαν με διαφορά ενός χρόνου, πρώτος ο Τάσσος το 1939, με την Κατράκη να ακολουθεί το 1940. Οργανώθηκαν στο ΕΑΜ, πήραν μέρος στην Αντίσταση, μαγεύτηκαν, όπως έχει πει η Κατράκη, από την ιδεολογία του κομμουνισμού, δημιούργησαν με πάθος εμπνεόμενοι από τις θεωρίες και τις φιλοσοφίες των «Κόκκινων», αυτό όμως που άφησαν πίσω τους είναι πολύ περισσότερο από στρατευμένη τέχνη. Οι δύο σημαντικοί δημιουργοί ανέβασαν καθένας με τον τρόπο του τη χαρακτική σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα εξελίσσοντάς την μέσα από έργα που μιλάνε με αποστομωτική δύναμη για τον βασανισμένο άνθρωπο αλλά και που αποθεώνουν την ελληνικότητα ως πανανθρώπινη ιδέα που σμιλευμένη στο ξύλο και στην πέτρα (από την Κατράκη) γίνεται χάδι και κραυγή, μας συγκινεί και μας συγκλονίζει.» πηγή:tovima.gr

Ξεκινήσαμε με τον χαράκτη με τα έργα του Χαράκτη Τάσσου και επικεντρωθήκαμε στο έργο του «Πολυτεχνείο» που βρίσκεται στην είσοδο της Βουλής.

Παρατηρήσαμε τις μορφές των ανθρώπων, τις έντονες γραμμές σε μαύρο χρώμα, τα έντονο βλέμμα. Μιλήσαμε για τα συναισθήματα απόγνωση , φόβο αλλά και ελπίδα που διακρίναμε στα πρόσωπα !

Τα συνδυάσαμε με τις εικόνες που είχαμε δει την προηγούμενη μέρα για το Πολυτεχνείο. Το έντονο βλέμμα από μία λεπτομέρεια του έργου του, μας θύμισε την προτομή που υπάρχει στο Πολυτεχνείο !

Αναρωτηθήκαμε αυτά τα μάτια τι θα είχαν δει την βραδιά του Πολυτεχνείου ;

Στη συνέχεια συμπληρώσαμε την λεπτομέρεια του έργου φτιάχνοντας ένα σχετικό φύλλο εργασίας και ζωγραφίζοντας τους φοιτητές εκείνης της εποχής με την τεχνοτροπία ( γραμμές, χαρακτηριστικά προσώπου) του Τάσσου.

Στη συνέχεια γνωρίσαμε την Βάσω Κατράκη και το έργο της « Μνήμη Ελή» (πετρογραφία). Αυτό το έργο μας θύμισε επίσης την προτομή του Πολυτεχνείου … και είπα να το εκμεταλλευτώ για να συνθέσουμε τους δύο δημιουργούς.

Μεγέθυνα το έργο σε Α3 και μετά ζήτησα από τα παιδιά να διαλέξουν έργα του Τάσσου που θα μπορούσε να προσθέσουμε στην πετρογραφία της Κατράκης. Τα παιδιά προφανώς επηρεασμένα από εικόνες σύγχρονες που έδειχναν την κατάθεση των λουλουδιών στην προτομή του Πολυτεχνείου, διάλεξαν το έργο «Μνήμη Παναγιώτη Ἐλῆ, 1973» (τις κοπέλες με τα λουλούδια) και το έργο του «Περιστέρι».

Επόμενο στάδιο ήταν ο χωρισμός ομάδων 3-4 παιδιών για να αποδώσουν το έργο-σύνθεση με διαφορετικούς τρόπους. Η πρώτη ομάδα έκοψε τα έργα του Τάσσου και αφού τα κόλλησε στο έργο της Κατράκη συμπλήρωσε τις λεπτομέρειες με μαύρο λαδοπαστέλ.

Η δεύτερη ομάδα την ίδια εικόνα την απόδωσε με ζωγραφική, χρησιμοποιώντας μαύρο λαδοπαστέλ και μαύρες χοντρές ξυλομπογιές.

Η τρίτη ομάδα χρησιμοποιώντας μαύρο χαρτί τύπου γλασέ έκανε την δική της σύνθεση !

Και τα τρία έργα μας άρεσαν και μας εντυπωσίασαν !! Είμαι πολύ περήφανη για τα παιδάκια μου!

Οι δράσεις μας είχαν και συνέχεια. Αγαπημένο τραγούδι μας αυτές τις μέρες το «Ένα το Χελιδόνι» του Θεοδωράκη! Αφού αναλύσαμε την πρώτη στροφή του τραγουδιού και την τελευταία προσπαθήσαμε να βρούμε πίνακες του Τάσσου που να αντιπροσωπεύουν τα λόγια του τραγουδιού. Νομίζω ότι τα πήγαμε πολύ καλά και φτιάξαμε το τραγούδι «εικονόλεξο» !

Για το τέλος σας άφησα τα γνωστά «βότσαλα από τη Γυάρο» της Βάσως Πετράκη. Μας άρεσαν πολύ και μας έδωσαν την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουμε τα βότσαλα που είχαμε μαζέψει από πέρσι λόγω του έργου :«Young Scientists».

Αρχίσαμε λοιπόν να ζωγραφίζουμε τα βότσαλα παρατηρώντας πως τα είχε ζωγραφίσει η Κατράκη. Όταν τα τελειώσαμε ζωγραφίσαμε την πύλη του Πολυτεχνείου, και βάλαμε μέσα τα βότσαλα -φοιτητές.

Και τότε η ιδέα έπεσε ! Να κάνουμε τις πέτρες-φοιτητές ταινία! Τραβήξαμε πολλές φωτογραφίες και έτοιμο ! Το συνδυάσαμε και με το εξαιρετικό ποίημα του Ρίτσου (έχω σκοπό κάποια χρονιά να το δουλέψω .. φέτος δεν πρόλαβα δυστυχώς) .. και έτοιμη η μικρή μας ταινία !