Ήρωες 1821 – Παίζοντας μαζί τους !

22 Μαρτίου 2014 25η Μαρτίου - Εθνική εορτή

Ήρωες 1821 – Παίζοντας μαζί τους ! Δημιουργώντας τα παιδιά τους ήρωες του 1821 σε μανταλάκια παίζουν μαζί τους μαθαίνοντας ταυτόχρονα την ιστορία και την ζωή πολλών από αυτών. Μία δραστηριότητα από τα παιδιά για παιδιά !

Ήρωες 1821

Σήμερα το πρωί στις ελεύθερες δραστηριότητες μία μικρή ομάδα παιδιών αρχικά, η οποία αργότερα μεγάλωσε, θέλησε με τα μανταλάκια που μας είχαν περισσέψει από την δραστηριότητα : «Η Μπουγάδα της αλληλοβοήθειας», να δημιουργήσουν τσολιαδάκια. Αφού τους βοήθησα λίγο τα άφησα μόνα τους να δημιουργήσουν. Η φαντασία και η δημιουργικότητα των παιδιών πολλές φορές μας εκπλήσσει ! Μου ζήτησαν βοήθεια να φτιάξουν και γυναίκες της εποχής με μαντίλια και ποδιές, μία δουλειά με πολλή λεπτομέρεια, αλλά που την κατάφεραν μια χαρά !

Στη συνέχεια περήφανα για τις δημιουργίες τους άρχισαν να παίζουν με αυτά..

Ενώ λοιπόν άλλα είχα σχεδιάσει στο μυαλό μου για εκείνη την μέρα, τα άφησα όλα και φώναξα τα παιδιά με τις κούκλες στην παρεούλα. Τους ζήτησα να σκεφτούν που θα έμενα αυτές οι κούκλες το 1821. Αποφασίσαμε να στήσουμε τρία σκηνικά. Ένα χωριό που θα έμεναν οι γυναίκες μόνες τους (!) καθώς οι άνδρες θα ήταν στον πόλεμο, βουνά, που εκεί θα έμενα οι κλέφτες με τα άλογά τους και βέβαια καράβια στην θάλασσα (επηρεασμένα από την δραματοποίηση του Μύθου της αδερφής του Μέγα Αλέξανδρου ). Σκέφτηκα ότι αυτά τα τρία σκηνικά θα με βοηθούσαν να παρουσίαζα γεγονότα και ήρωες της εποχής με διαφορετικό από ότι συνήθως τρόπο. Το δοκίμασα και το αποτέλεσμα με ενθουσίασε !

Στήσαμε λοιπόν πρώτα το χωριό με τουβλάκια από το οικοδομικό υλικό της τάξης μας!

Άφησα τα παιδιά να παίξουν λίγο με τις κούκλες στο χωριό και μετά ξεκίνησα να τους μιλάω για τις Σουλιώτισσες και το χορό του Ζαλόγγου. Είδαμε τον πίνακα του Θεόφιλου και μιλήσαμε για το μεγαλείο ψυχής που είχαν! Μετά χρησιμοποιώντας το καβαλέτο ως βουνό και ακούγοντας το τραγούδι : «’Εχε γεια καημένε κόσμε », αναπαραστήσαμε την σκηνή του χορού του Ζαλόγγου!

Ήρωες 1821 – Ο χορός του Ζαλόγγου – Έχε γεια καημένε κόσμε :

Οι στίχοι :

«Έχε γεια καημένε κόσμε, έχε γεια γλυκιά ζωή
κι εσύ δύστυχη πατρίδα, έχε γεια παντοτινή!
Έχετε γεια βρυσούλες, λόγγοι, βουνά, ραχούλες.
Έχετε γεια βρυσούλες κι εσείς Σουλιωτοπούλες.
Στη στεριά δε ζει το ψάρι, ουδ’ ανθός στην αμμουδιά
κι οι Σουλιώτισσες δε ζούνε, δίχως την ελευθεριά!
Σαν να παν σε πανηγύρι, μ’ ανθισμένη πασχαλιά,
μεσ’ τον Άδη κατεβαίνουν, με τραγούδια με χαρά!»

Σειρά μετά είχε το σκηνικό με τα βουνά με τους κλέφτες. Για βουνά χρησιμοποιήσαμε δύο ψάθινα καλαθάκια που τα αναποδογυρίσαμε , βάλαμε τα τσολιαδάκια και ένα μαύρο άλογο, το άλογο του Καραΐσκάκη ! Οπότε δόθηκε η αφορμή να μιλήσουμε για κλέφτες γνωστούς της εποχής : Καραΐσκάκη , Κολοκοτρώνη, Διάκο, Οδυσσέα Ανδρούτσο.

Είδαμε και σχολιάσαμε τον πίνακα του Φώτη Κόντογλου και με αφορμή αυτόν ακούσαμε το γνωστό τραγούδι : «Μάνα μου τα κλεφτόπουλα» !

Τραγούδι : «Μάνα μου τα κλεφτόπουλα »

Στίχοι τραγουδιού :

«Μάνα μου, τα- μάνα μου, τα κλεφτόπουλα
Τρώνε και τραγουδάνε, άιντε, πίνουν και γλεντάνε
Μα ΄(έ)να μικρό, μα ΄να μικρό κλεφτόπουλο
Δεν παίζει, δε γελάει, ούτε πίνιε ούτε γλεντάει
Μόν΄ τ΄ άρματα, μον΄τ άρματα του κοίταζε
Του ντουφεκιού του λέει, γειά σου, Κίτσο μου λεβέντη
Πολλές φορές, πολλές φορές με γλίτωσες
απ΄του εχθρού τα χέρια τα σπαθιά και τα μαχαίρια»

Τελευταίο σκηνικό η θάλασσα με τα καράβια. Στα καράβια ανέβηκαν οι τσολιάδες (μετά παρατηρήσαμε την διαφορετική στολή των νησιωτών) και ανάμεσα τους έβαλα και μία γυναίκα ! ( μία φιγούρα που είχα φτιάξει με τα παιδιά παλαιότερη χρονιά και την είχα φέρει να την δει μία συνάδελφος ) Μία γυναίκα; Μα ποια να είναι αυτή ;

Και η ευκαιρία δόθηκε να μιλήσουμε για την Μπουμπουλίνα αλλά και τον Μιαούλη. Παρατηρήσαμε και έναν πίνακα και αναφερθήκαμε ότι μάχες γινόταν όχι μόνο στη στεριά αλλά και στην θάλασσα !