Συναισθήματα – «Τα πουλιά της εξωγήινης».

18 Φεβρουαρίου 2014 Βήματα για την ζωή, Βιβλίο - Δανειστική Βιβλιοθήκη Νηπιαγωγείου, Συναισθηματική αγωγή - Συναισθήματα

Συναισθήματα – «Τα πουλιά της εξωγήινης». Ενασχόληση με ένα βιβλίο που αναφέρεται στα συναισθήματα και στο ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε να τα δείχνουμε. Συναισθήματα με την μορφή πουλιών που πολλές φορές φωλιάζουν βαθιά μέσα μας !
Καθώς ασχολούμαστε αυτή την περίοδο με τα συναισθήματα στο νηπιαγωγείο, μία φίλη μου, μου δάνεισε ένα βιβλίο της συγγραφέως Καμαράτου –Γιαλλούση Ειρήνη, «Τα πουλιά της εξωγήινης» εκδ.Λότους 1995/Ελληνικά γράμματα 2000. Ένα βιβλίο για τα συναισθήματα, που λάτρεψαν τα παιδιά και αποφάσισα να ενασχοληθούμε περισσότερο με αυτό. Η υπόθεση του βιβλίου είναι η εξής:

«Οι κάτοικοι ενός μακρινού πλανήτη είχαν ανέκφραστα πρόσωπα. Τα συναισθήματά τους όμως έβγαιναν έξω σαν πουλιά τα οποία έμεναν σε μια φωλιά πάνω στο κεφάλι τους. Μια μέρα η Ντιν-Ντιν γνώρισε ένα πληγωμένο αγόρι που πάνω από το κεφάλι του πετούσαν συνέχεια τα πουλιά του θυμού και της αγανάκτησης. Η Ντιν-Ντιν τον συμπάθησε και έκατσε δίπλα του με υπομονή να τον παρηγορήσει. Τα συναισθήματα προσωποποιημένα μας αποκαλύπτουν πως λειτουργούν μέσα στον άνθρωπο.»

Συναισθήματα – «Τα πουλιά της εξωγήινης» – Δραστηριότητες :

Διαβάζοντας το παραμύθι στα παιδιά έκανε εντύπωση ότι τα συναισθήματα είχαν μορφή πουλιών και φώλιαζαν μέσα στα κεφάλια των παράξενων ανέκφραστων όντων. – «Σαν τα πουλιά που πετάνε, φεύγουν και έρχονται Κυρία», είπε ο Χριστόφορος. Τους άρεσαν πολύ οι εικόνες και ιδίως το πουλί του θυμού. Επισημάναμε πόσο σημαντικό είναι να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, να αφήνουμε τα πουλιά – συναισθήματα να πετάξουν και όχι να τα κρατάμε μέσα μας.

Αρχικά λοιπόν, προσπαθήσαμε βλέποντας και φωτογραφίες πουλιών να φανταστούμε τι πουλί θα μπορούσε να είναι το κάθε συναίσθημα. Μου έκανε εντύπωση που τα περισσότερα παιδιά στον θυμό ανέφεραν τον αετό, το γεράκι και το κοράκι ! Στην χαρά τον παπαγάλο γιατί έχει πολλά χρώματα !

Έβγαλα λοιπόν φωτογραφίες από το βιβλίο μερικές εικόνες πουλιών, πρόσθεσα συννεφάκια διαλόγου, και προσπαθήσαμε να βρούμε τις λέξεις των συναισθημάτων που κάθε πουλί αντιπροσώπευε. Στην συνέχεια φανταστήκαμε ένα διαφορετικό περιβάλλον (από αυτό του βιβλίου) που θα μπορούσαν να ζούσαν οι συγκεκριμένοι ήρωες και ποιοι θα ήταν οι διάλογοι των πουλιών – συναισθημάτων.

Στη συνέχεια το κάθε παιδί επέλεξε να ζωγραφίσει τι πουλί – συναίσθημα θα ήθελε να ήταν.

Και μια και πλησιάζουν οι απόκριες φτιάξαμε μάσκες πουλιά και καπέλα που φωλιάζουν τα πουλιά – συναισθήματα ! Και φορώντας τα παίξαμε διάφορα παιχνίδια.

«Τα πουλιά της εξωγήινης» — ..και τα πιάτα φωλιές – καπέλα με τα πουλιά των συναισθημάτων.

Πρώτα από όλα περπατήσαμε με διάφορους τρόπους ακούγοντας μουσική. Λυπημένα, χαρούμενα, φοβισμένα, θυμωμένα κλπ.

Στο τέλος παίξαμε παντομίμα. Καθόταν δύο παιδιά με τα καπέλα – φωλιές στους και πάνω από αυτά σε καρεκλάκια πετούσαν τα πουλιά – συναισθήματα. Τα άλλα παιδιά προσπαθούσαν να μαντέψουν τα πουλιά – συναισθήματα.