Χαρά – Λύπη. Όλα τα συναισθήματα είναι καλά και είναι φυσιολογικό να τα έχουμε. Μπορούμε να τα δείχνουμε με εξωτερικά σήματα, με σωματικές ενδείξεις, όπως εκφράσεις του προσώπου, στάσεις του σώματος, ήχους. Ξεκινάμε λοιπόν τα συναισθήματα ( δέκατο έβδομο μάθημα) στο πρόγραμμα «Βήματα για την ζωή».Ξεκινάμε τα συναισθήματα με πρώτη αναφορά στα συναισθήματα της Χαράς και της Λύπης (τόσο γνώριμα στα παιδιά) ! Σε αυτό το μάθημα από το πρόγραμμα «Βήματα για τη ζωή» αφιερώσαμε τρεις σχεδόν μέρες μια και το ενδιαφέρον των παιδιών ήταν αμείωτο .
Ξεκινήσαμε λοιπόν να λέμε ο καθένας πότε ένιωσε χαρά. Ανοίξαμε το αερόστατο της χαράς και κάθε παιδί παίρνοντας το κουνελάκι διάλεγε ένα χρώμα, καθόταν και μας έλεγε πότε ένιωσε χαρούμενος.
Στη συνέχεια ήρθε η σειρά της Λύπης. Ένα , ένα παιδί κρατώντας μία μάσκα κομμένη στην μέση ,που έδειχνε ένα θλιμμένο στόμα, σκεφτόταν και μοιράζονταν μαζί μας στιγμές που ένιωσε λύπη, που ήταν λυπημένο..
Φτιάξαμε μάσκες της χαράς και της λύπης από χάρτινα πιάτα και φορώντας τις χορέψαμε χαρούμενα και λυπημένα. Ο βοηθός μας έλεγε λέξεις και εμείς ανάλογα με το τι νιώθαμε φοράγαμε τις μάσκες μας .. π.χ. σοκολάτα = χαρά, κτύπημα = λύπη κ.ά.
Δόθηκε στα παιδιά και ένα φύλλο εργασίας με την φιγούρα ενός ανθρώπινου σώματος. Σε κάθε συναίσθημα τα παιδιά με μια κουκίδα θα σημειώνουν που βιώνουν το κάθε συναίσθημα στο σώμα τους. (οδηγία από την σύμβουλό μας) .
Παρατηρήσαμε δύο πίνακες την «Γυναίκα που κλαίει» του Picaso και τον «Πιερότο» του Βατώ. Μιλήσαμε για τα συναισθήματα που μας προκαλούν και καταγράψαμε σε δύο πίνακες λέξεις που μας προκαλούν χαρά και λέξεις που μας προκαλούν λύπη. Ζωγραφίσαμε τους εαυτούς μας χαρούμενους και λυπημένους ..
Δημιουργήσαμε το βιβλίο της χαράς και της λύπης χωρίζοντας τα φύλλα χαρτιού στην μέση και παίξαμε τα λυπημένα και τα χαρούμενα αγάλματα αφού σημειώσαμε πότε ένα άγαλμα είναι λυπημένο και πότε χαρούμενο (ιδέες και υλοποίηση από την συνάδελφο που είμαστε μαζί).
Μάθαμε και χορέψαμε το αγαπημένο μου τραγούδι «Ο Παλιάτσος» : Στίχοι: Μέλπω Ζαροκώστα, και μουσική: Νότης Μαυρουδής. Ένα τραγούδι που ξεκινάει με μουσική που σου προκαλεί λύπη .. στην συνέχεια η ένταση αλλάζει και το συναίσθημα γίνεται χαρά και στο τέλος πάλι λύπη ..
Χαρά – λύπη : Στίχοι τραγουδιού : «Ο Παλιάτσος »
Ένας παλιάτσος είμαι εγώ
καλή σας μέρα
Ξέρω να κλαίω, να γελάω, να πονώ
ξέρω να λέω την αλήθεια πέρα ως πέρα
γι’ αυτό κι εγώ θα σας το πω…
Τραγούδι λέω δυνατά
ν’ ακούσουν όλα τα παιδιά
ν’ ακούσει η πολιτεία
κι απ’ το τραγούδι μου αυτό
παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία
Κι έτσι όλοι μαζί κι αντάμα
να τραγουδάμε τα δίκια της ζωής
να τραγουδάς κι εσύ απ’ την πλατεία
να μάθεις φίλε μου σωστά να ζεις
Τραγούδι λέω δυνατά
ν’ ακούσουν όλα τα παιδιά
ν’ ακούσει η πολιτεία
κι απ’ το τραγούδι μου αυτό
παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία
Ένας παλιάτσος είμαι εγώ
καλή σας μέρα…
Μπορείτε και να το ακούσετε :
– «Τα ζώα αισθάνονται κυρία; » Ρώτησε ένα παιδί. Μα και βέβαια έχουν αισθήματα και μάλιστα τα δείχνουν με εξωτερικά σήματα, με σωματικές ενδείξεις, όπως εκφράσεις του προσώπου, στάσεις του σώματος, και ήχους. Παρατηρήσαμε λοιπόν σχετικές φωτογραφίες και κάναμε αντιστοιχήσεις λέξεων.
Στη συνέχεια παρουσίασα στα παιδιά έναν πίνακα, τον «Senecio» του Klee. Παρατηρήσαμε τον πίνακα και τα παιδιά είπαν τι συναίσθημα είχε ο «Senecio». Οι απόψεις διφορούμενες : χαρά , λύπη, θυμός.. Πλαστικοποίησα ένα ασπρόμαυρο αντίγραφο και ζωγραφίζοντας με μαρκαδόρο το πρόσωπο του, του αλλάζαμε συναίσθημα. Έπειτα κόψαμε στρογγυλά κομμάτια χαρτονιού και δημιουργήσαμε τις φατσούλες του «Senecio» που εκτυπώσαμε από το διαδίκτυο. Όλα αυτά τα βάλαμε σε ένα καλάθι για να τα παίζουμε!!
Δημιουργήσαμε το λεξικό των συναισθημάτων και μάσκες που κόψαμε στην μέση για να παίζουμε..
Στο τέλος θα σας παρουσιάσουμε την φίλη μας την Χαρούλα . Η Χαρούλα θα είναι η κούκλα της χαράς και θα μας παρηγορεί όταν είμαστε λυπημένοι. Θα την αγκαλιάζουμε, θα της λέμε τον πόνο μας και με ένα μαγικό φιλάκι θα μας φτιάχνει την διάθεση..
Στο τέλος δόθηκαν στα παιδιά φύλλα εργασίας που συμπληρώθηκαν στο σπίτι μαζί με την οικογένειά τους..