Μάρτη, Μάρτη βροχερέ και Απρίλη δροσερέ

4 Μαρτίου 2018 Άνοιξη

Μάρτη, Μάρτη βροχερέ και Απρίλη δροσερέ. Υποδεχτήκαμε την πρώτη μέρα του Μάρτη με παιχνίδια, φτιάχνοντας Χελιδόνες και τραγουδώντας τα Κάλαντα της Άνοιξης !

Μάρτη, Μάρτη βροχερέ και Απρίλη δροσερέ

Καλωσορίζουμε τον Μάρτη με το ποίημα «Ο Μάρτης και η μάνα του» :

Τον γνωρίζετε το Μάρτη,
τον τρελό και τον αντάρτη;
Ξημερώνει και βραδιάζει
κι εκατό γνώμες αλλάζει.

Βάζει η μάνα του μπουγάδα,
σχοινί δένει στη λιακάδα,
τα σεντόνια της ν’ απλώσει,
μια χαρά να τα στεγνώσει.

Νά που ο Μάρτης μετανιώνει
και τα σύννεφα μαζώνει
και να μάσει η μάνα τρέχει
τα σεντόνια, γιατί βρέχει!

Νά ο ήλιος σε λιγάκι,
φύσηξε το βοριαδάκι,
κι η φτωχή γυναίκα μόνη
τα σεντόνια ξαναπλώνει.

Μια βροντή κι ο ήλιος χάθη
μες στης συννεφιάς τα βάθη,
ρίχνει και χαλάζι τώρα,
ποποπό, τι άγρια μπόρα!

Ώς το βράδυ φορές δέκα
άπλωσε η φτωχή γυναίκα
την μπουγάδα, κι όρκο δίνει
Μάρτη να μην ξαναπλύνει.

(πηγή : Aνθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, μέρος δεύτερο, Oργανισμός Eκδόσεως Διδακτικών Bιβλίων, 1975)

Μάρτη, Μάρτη βροχερέ και Απρίλη δροσερέ — Η Μάνα του Μάρτη

Μία ιστορία για πολύ δραματοποίηση. Ούτε που θυμάμαι πόσες φορές το παίξαμε αυτές τις μέρες χχχ. Φτιάξαμε καπέλα, φορέσαμε ποδιές, πήραμε μουσικά όργανα και παίξαμε την ιστορία !

Την συνδυάσαμε και με την ακόλουθη ιστορία :

Στα πολύ παλιά χρόνια ο Μάρτης ήταν ο πρώτος μήνας του έτους. Μια κατεργαριά όμως που έκαμε σε βάρος των άλλων μηνών που ήταν τα αδέλφια του στάθηκε αιτία για να του πάρει την πρωτοκαθεδρία ο Γενάρης.
«Μια φορά κι έναν καιρό αποφασίσανε οι δώδεκα μήνες να φτιάξουνε κρασί σε ένα βαρέλι ώστε να μπορούν να πίνουν όποτε τους ερχόταν η όρεξη.
Έτσι λοιπόν είπε ο Μάρτης:
– Εγώ θα ρίξω πρώτος μούστο στο βαρέλι για να γίνει κρασί και ύστερα ρίχνετε κι εσείς.
– Καλά, ρίξε εσύ πρώτος του είπαν οι άλλοι.
Ετσι και έγινε. Έριξε πρώτα εκείνος στο βαρέλι το μούστο και ύστερα ακολούθησαν και οι άλλοι μήνες.
Όταν λοιπόν ζυμώθηκε ο μούστος και έγινε το κρασί, είπε πάλι ο Μάρτης.
– Εγώ που έριξα πρώτος το μούστο, πρώτος θ’ αρχίσω και να πίνω.
-Βέβαια, είπαν οι άλλοι, έτσι είναι το σωστό.
Έτσι λοιπόν τρύπησε το βαρέλι στο κάτω μέρος, και άρχισε να πίνει, ως που ήπιε όλο το κρασί και δεν άφησε ούτε στάλα. Κατόπιν ήρθε η σειρά του Απρίλη να πάει να πιεί κρασί. Πηγαίνει και το βρίσκει άδειο. Θυμώνει, το λέει στους άλλους. Τ’ ακούνε εκείνοι θυμώνουνε και σκέφτωνται τι να κάνουν. Συμφωνούν όλοι λοιπόν να τον τιμωρήσει ο Γενάρης που ήταν και ο μεγαλύτερος αδελφός. Τον πιάνει λοιπόν ο Γενάρης και του τραβάει ένα γερό χέρι ξύλο. Του αφαιρεί και το πρωτείο που είχε, να αρχίζει δηλαδή το έτος κάθε Μάρτη, και έγινε να αρχίζει το έτος από το Γενάρη.
Από τότε όταν ο Μάρτης θυμάται το παιχνίδι που έκανε στα αδέλφια του και τους ήπιε όλο το κρασί, γελάει και ο καιρός ξαστερώνει. Όταν πάλι θυμάται το ξύλο που έφαγε κλαίει και βρέχει».
Η παράδοση, που με μικρές παραλλαγές τη συναντάμε και αλλού είναι αιτιολογική και σκοπεύει στην εξήγηση της ακασταστασίας του καιρού που συνήθως χαρακτηρίζει το Μάρτη.

Μετά τη δραματοποίηση, ζωγραφίσαμε την ιστορία και την κάναμε βιβλίο για την βιβλιοθήκη του νηπιαγωγείου μας ! Στη συνέχεια ζωγραφίσαμε την παροιμία του Μάρτη : « Μάρτης είναι πότε κλαίει, πότε γελάει».

Χρησιμοποιώντας τις κάρτες με τις ονομασίες του Μάρτη από το blog της Τάνιας Μάνεσης : taniamanesi-kourou.blogspot.gr παίξαμε παντομίμα. Ένα παιδί διάλεγε μία ονομασία και προσπαθούσε με παντομίμα να την περιγράψει Τα υπόλοιπα παιδιά προσπαθούσαν να μαντέψουν ποιο όνομα του Μάρτη είχε διαλέξει !

Βέβαια Μάρτης χωρίς Μαρτάκια δεν γίνεται ! Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά». Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο «Μάρτης» προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Φτιάχνεται την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου και φοριέται είτε σαν δαχτυλίδι στα δάχτυλα, είτε στον καρπό του χεριού σαν βραχιόλι. Καμιά φορά φοριέται ακόμα και στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, ώστε να μην σκοντάφτει ο κατοχός του.

Εμάς μας περίμενε μία έκπληξη την πρώτη μέρα του Μάρτη ! Η μαμά του Δημήτρη είχε φτιάξει Μαρτάκια για όλα τα παιδιά ως δώρο για τα γενέθλια του Δημήτρη !

Φορέσαμε τα Μαρτάκια μας και φτιάξαμε και τις Χελιδόνες μας για να πούμε τα Κάλαντα της Άνοιξης. Δεν παραλείψαμε να φορέσουμε Μαρτάκι στον Καρδένιο μας (την μασκότ μας), ο οποίος τρύπωσε στο Ανοιξιάτικο Καλάθι που είχαμε ετοιμάσει χαχα.

Το έθιμο της χελιδόνας έχει τις ρίζες του στα πρώτα βυζαντινά χρόνια. Τα παιδιά τραγουδούσαν τον ερχομό της Άνοιξης , την 1η Μαρτίου. Υποδέχονταν τα χελιδόνια τραγουδώντας από σπίτι σε σπίτι τα ανοιξιάτικα κάλαντα.

Επισκεφτήκαμε το Δημοτικό σχολείο Κεντριού στο πλαίσιο του προγράμματος της ομαλής Μετάβασης, τραγουδήσαμε τα Κάλαντα στις τάξεις και στο γραφείο των Δασκάλων που μας υποδέχτηκαν πολύ ζεστά! Μοιράσαμε μαρτάκια και μας κέρασαν μία κούτα λουκουμάδες για να ξεκινήσει γλυκά ο Μήνας ! Ευχαριστούμε τον διευθυντή κ. Μιχάλη Ψαρουδάκη για την φιλοξενία !