Περσεφόνη : ένας μύθος για δραματοποίηση. Δραματοποιούμε τον μύθο της Περσεφόνης και μαθαίνουμε για την εναλλαγή των εποχών παίζοντας !
Περσεφόνη : ένας μύθος για δραματοποίηση
Ο μύθος της Περσεφόνης είναι ο αγαπημένος μου και όποτε μου δίνεται η ευκαιρία προσπαθώ να τον δραματοποιήσω μαζί με τα παιδιά. Μιλώντας λοιπόν με τα παιδιά για τις εποχές αναφερθήκαμε στον μύθο της Περσεφόνης και ξεκινήσαμε να ετοιμαζόμαστε για την δραματοποίηση.
Ετοιμάσαμε με τα παιδιά τρία σκηνικά – τοποθεσίες που διαδραματιζόταν ο μύθος:
Το λιβάδι από το οποίο την άρπαξε ο Πλούτωνας, απλώνοντας πράσινα πανιά και λουλούδια που φτιάξαμε με απλά υλικά,
Το παλάτι του Πλούτωνα, χρησιμοποιώντας μαύρα και σκούρα υφάσματα.
Το παλάτι του Δία χρησιμοποιώντας άσπρα υφάσματα και αρχαιοελληνικές κολώνες που μας χάρισε μία σχολή θεάτρου !
Στην συνέχεια φτιάξαμε τα απαραίτητα αξεσουάρ (καπέλα, ραβδιά κλπ), μοιράσαμε ρόλους και ντυθήκαμε με υφάσματα και ρούχα από την γωνιά της μεταμφίεσης !
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η Περσεφόνη ήταν κόρη της Θεάς της γεωργίας, Δήμητρας και του Δία. Όσο μεγάλωνε, μεγάλωνε και η ομορφιά της. Όταν την είδε ο Πλούτωνας, θεός του Άδη, την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα και αποφάσισε να την κλέψει. Σύμφωνα με τον Ομηρικό ύμνο προς τη Δήμητρα, η νεαρή Περσεφόνη μάζευε λουλούδια στο Νύσιο πεδίο. Ανέμελη απομακρύνθηκε από τη συντροφιά της, αναζητώντας το πιο όμορφο λουλούδι.
Όταν έσκυψε να πιάσει έναν νάρκισσο, η γη χωρίστηκε στη μέση και από τα έγκατα εμφανίσθηκε ένα άρμα. Οδηγός ήταν ο Πλούτωνας, που με το ένα χέρι κρατούσε τα χαλινάρια των αλόγων και με το άλλο άρπαξε την πανέμορφη κοπέλα. Οι κραυγές της δεν ακούστηκαν από κανένα και η Περσεφόνη κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο.
Η Δήμητρα έψαχνε μάταια την κόρη της, μέρα και νύχτα. Απ’ τη λύπη της, η γη και οι καλλιέργειες άρχισαν να μαραζώνουν. Η Δήμητρα απαίτησε από τον Δία να επιστραφεί η κόρη της, αλλιώς δεν θα άφηνε τη γη να ξανανθίσει.
Ο Δίας, παρακινημένος απ’ τις ικεσίες των ανθρώπων που πεινούσαν, έστειλε τον Ερμή να διατάξει τον Πλούτωνα να την ελευθερώσει.
Ο Πλούτωνας δεν είχε άλλη επιλογή απ’ το να υπακούσει, αλλά πρώτα της έδωσε να φάει ένα ρόδι. Ο Πλούτωνας γνώριζε ότι αν η κοπέλα κατανάλωνε τροφή στον Κάτω Κόσμο, θα δενόταν μαζί του και δεν θα μπορούσε να φύγει. Η Περσεφόνη, έφαγε έξι σπόρια και επισφράγισε τη μοίρα της.
Όταν το έμαθε η Δήμητρα, έγινε έξαλλη και για να την ηρεμήσει, ο Δίας πρότεινε ένα συμβιβασμό. Για κάθε σπόρο που έφαγε, η Περσεφόνη θα έμενε και ένα μήνα στον Άδη. Έτσι η κοπέλα θα περνούσε το μισό χρόνο δίπλα στην μητέρα της και τον άλλο μισό με τον Πλούτωνα. Η Δήμητρα αποδέχτηκε την απόφαση, αλλά δεν ξεπέρασε ποτέ το χαμό της κόρη της.
Έκτοτε τους έξι μήνες που η Περσεφόνη βρισκόταν στον Άδη, η Δήμητρα πενθούσε και μαζί της πενθούσε και η φύση. Τα δέντρα έχαναν το φύλλωμά τους, οι καλλιέργειες ασθενούσαν και βαρύς χειμώνας έπεφτε στη γη.
Όμως όταν επέστρεφε στη μητέρα της, η χαρά της Δήμητρας πρασίνιζε τη γη και άνθιζε τα φυτά.
Αφού παίξαμε τον μύθο πολλές φορές στη συνέχεια τον ζωγραφίσαμε. Το κάθε παιδί ζωγράφισε το σημείο της ιστορίας που του άρεσε !
Στο τέλος το κάθε παιδί ζωγράφισε την εποχή και τον μήνα που έφερε την χαρά στην δική του μαμά και μπαμπά με την γέννησή του !
Εδώ μπορείτε να δείτε πως το είχαμε δραματοποιήσει πριν δύο χρόνια !